Has艂owe, lapidarne impresje z ponadtygodniowego, 艣wi膮tecznego pobytu u Dzieck贸w we Wroc艂awiu. By艂o czule, intensywnie i pracowicie bo zwiedzanie kilkugodzinne to nie tylko przyjemno艣膰. By艂y to urokliwe dni jakby poza rzeczywisto艣ci膮, w pi臋knym mie艣cie, cudnym domu, w艣r贸d 偶yczliwej, serdecznej rodzinki馃А 艢wi膮tecznie czyli od 23 do 26 grudnia 2024 rok
Poniedzia艂ek 23 grudnia.
Do po艂udnia zakup peruczki dla Halinki a potem do 16 tej spacer po Star贸wce. Du偶o czasu na focenie bo spacer przez centrum Wroc艂awia turystyczny czyli niespieszny. Katedra, widok z g贸ry i obej艣cie dooko艂a, kawka w hotelu im Jana Paw艂a, Ostr贸w Tumski, Rynek, Opera, Hotel Monopol, Dzielnica tolerancji, Teatr lalek. A o zmierzchu i wieczorem zakupy i pocz膮tek przygotowa艅 wigilijnych. Ja gotuj臋 barszcz borowikowy i kapustk臋 wigilijn膮 z prawdziwkami. Asia piecze cudny sernik, puszysty i delikatny i przygotowuje piecze艅 ma jutro. Lesiu ustawia choink臋 niebanaln膮, spontaniczn膮 i oryginaln膮, jak to w trakcie remontu bywa. A Halinka odwala najci臋偶sz膮 i niezb臋dn膮 prac臋 na zmywaku. 
Wtorek 24 grudnia Wigilia.
Wigilia z Dzie膰mi w ich Starym, stuletnim Domu w trakcie remontu. Serdeczna czw贸rka, Ja, Asia, Halinka i Lesiu. Do po艂udnia Dziecka w pracy a my spokojny spacer po dzia艂kach
Halinka wraca powoli przez starodrzew a ja napawam si臋 spokojem w Domu i foc臋 detale i szczeg贸艂y.
I ju偶 pora na Wigili臋. Najpierw barszcz z borowik贸w, tradycyjny w naszej mieleckiej rodzinie od pokole艅, koniecznie z chlebem. Potem kapustka te偶 z borowikami i cebulk膮 na ma艣le, koniecznie z ziemniaczkami. Po przerwie pierogi wytrawne i s艂odkie z suszonymi 艣liwkami. A na koniec ryby sma偶one, trzy rodzaje s艂odkowodnych. No i jeszcze zmie艣ci艂 si臋 kawa艂eczek serniczka, niebo w g臋bie i cymesik. 
艢roda 25 grudnia Bo偶e Narodzenie.
Spotkanie rodzinne, 8 os贸b przy ma艂ym stole w niewielkim salonie wi臋c mo偶e i dlatego przytulnie i serdecznie.
Czwartek 26 grudnia Szczepana.
W si贸demk臋, bez Ilonki, 艣niadamy niespiesznie bo dopo艂udnia wnuki wyje偶d偶aj膮 a my jedziemy z wizyt膮 do rodzic贸w Leszka. Zdj臋膰 nie mam bo zapomnia艂am aparatu i zapomnia艂am te偶, 偶e m贸j telefon mo偶e robi膰 fotki. Reszta dnia uciek艂a mi z pami臋ci bo by艂o spokojnie, odpoczywali艣my po intensywnych fizycznie, psychicznie i emocjonalnie godzinach i dniach. 
To post d艂uga艣ny i rodzinny, dla pami臋ci. Prosz臋 nie komentowa膰 馃挌
Pi臋knie i rodzinnie sp臋dzi艂a艣 te 艣wi臋ta. Mam nadziej臋, 偶e zapadn膮 Ci one w pami臋膰 na d艂ugi, d艂ugi czas. Pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsu艅Karolinko, przepraszam, dopiero teraz umie艣ci艂am dopisek o nie komentowaniu, bo post d艂ugawy i zdj臋膰 za du偶o, nudny dla obcych ale dla mnie wa偶ny dla pami臋ci. Ale Tobie zawsze wolno. Dzi臋kuj臋 i serdeczno艣ci 艣l臋.
Usu艅Och, ju偶 tylko wspomnienia pozosta艂y i do spotkania z takiej okazji za rok. Zawsze jest mi艂o powspomina膰.
OdpowiedzUsu艅Elu, wspomnienia wa偶ne s膮, zw艂aszcza te mi艂e, dlatego podp贸rka w postaci zdj臋膰 konieczna.
Usu艅Przepraszam, 偶e mimo i偶 jest pro艣ba o to, by nie komentowa膰, s艂owa same cisn膮 mi si臋 na usta i musz臋 przela膰 je na papier. Kocham takie 艢wi臋ta rodzinne, bez zad臋cia ale szczere i pe艂ne mi艂o艣ci. Kocham Wroc艂aw. Kiedy艣 tam cz臋sto bywa艂am podczas studi贸w i doktoratu mojej starszej latoro艣li. Troch臋 to trwa艂o, a ja z tak膮 rado艣ci膮 J膮 odwiedza艂am. Potem przez kilka lat tam mieszka艂a. Niestety wyjecha艂a do Francji i tam wiedzie swoje 偶ycie, a ja t臋skni臋. By艂am tylko raz we Wrocku od tego czasu i jako艣 mi by艂o nie tak. Z ekranu zapachnia艂o barszczem z borowikami i kapustk膮 a偶 mi si臋 chce je艣膰. Ja te偶 robi臋 barszcz ale nie mia艂am borowik贸w. Masz wspania艂膮 rodzink臋 i ciesz臋 si臋, 偶e tak rado艣nie sp臋dzi艂a艣 艢wi臋ta. 呕ycz臋 Ci wszelkiego dobra w panuj膮cym 2025r. Niech Twoja rado艣膰 trwa i trwa. Serdecznie pozdrawiam:):):)
OdpowiedzUsu艅"Czasem cz艂owiek musi, inaczej si臋 udusi" - 艣piewa艂 Stuhr w Wodzireju馃榾. U nas od pewnego czasu s膮 tylko takie 艣wi臋ta, mo偶e dlatego te偶, 偶e jest nas ma艂a, serdeczna grupka. I borowiki musz膮 by膰, jak nie zbierane samemu to kupione jesieni膮 i suszone w艂asnor臋cznie. W tym roku nie by艂o uszek w艂asnor臋cznie robionych bo dom Dzieci w remoncie.
Usu艅Ja pi臋膰 lat pomieszkiwa艂am we Wroc艂awiu w latach siedemdziesi膮tych pracuj膮c w Le艣nicy w Materia艂ach ogniotrwa艂ych a potem na Krzykach w Materia艂ach budowlanych i pokocha艂am to miasto. Potem 30 lat przerwy i dopiero od 15 lat mieszka tam c贸rcia z rodzin膮 wi臋c je偶d偶臋 kilka razy w roku i nadal jestem zachwycona.
呕ycz臋 Ci w 2025 roku rado艣ci i mi艂o艣ci, zdrowia i zadowolenia.
Jak to si臋 m贸wi - 艢wi臋ta, 艣wi臋ta i ju偶 po. A ile by艂o przygotowa艅, wystarczy spojrze膰 na p贸艂miski kt贸re sfotografowa艂a艣
OdpowiedzUsu艅Przygotowa艅 sporo ale robili to wszyscy obecni a nie jedna Pani Domu jak w niekt贸rych rodzinach.
Usu艅Prosisz o niekomentowanie, ale... Ta pani w t臋czowych ciuszkach wymiata, a rodzina przekochana... tyle
OdpowiedzUsu艅Ta Pani to moja rodzona siostrzyczka, T臋czulk膮 zwana. I chocia偶 trafi si臋 czasem jaki艣 'patriota' co wyra偶a si臋 niepochlebnie o jej wyborze to w wielkiej wi臋kszo艣ci Polakom si臋 to podoba i u艣miechaj膮 si臋 i komplementuj膮 szczerze.
Usu艅A Rodzinka ma艂a, ciasna ale w艂asna馃А
ta Pani w t臋czowych ciuszkach sie jeszcze wyda za m膮偶,to m贸iw ja wr贸zka, a nie myle si臋
Usu艅Ona m贸wi, 偶e ju偶 nigdy w 偶yciu. Ciekawe kto b臋dzie mia艂 racj臋.
Usu艅