Wolta!!!

I znowu wolta!!! I materiał do przemyśleń. Kilka dni temu zadzwoniła moja Siostra. Otóż zaproponowała mi, bym przemyślała jej propozycję - zaproszenie do przeniesienia się do domu rodzinnego i wspólne z nią i Heniem zamieszkanie. Skoro zdecydowałam się na wyprowadzkę z miasteczka i sprzedaż mieszkania, przeprowadzką do miasta wojewódzkiego i przenosiny do małego mieszkanka w Domu Seniora to może rozważę przeprowadzkę do niej? Kluczowe dla mnie było jej pytanie, dlaczego do Rzeszowa i co mnie tam kusi i nęci? 

Już w 2021 roku gdy sprzedałam chattę na skraju chodziły mi po głowie różne plany na swoje miejsce w domu rodzinnym "Oswajanie gołębnika". To nadal jest w planie ale narazie poszerzyłyśmy kącik przy oknie w sypialni i jest tam mój gabinecik ze stołem i laptopem. Ale to było zamiast chatty a nie zamiast mieszkania. Bardziej zainwestowanie pieniędzy na umilenie pobytu niż całkowitą odmianę.

Na to poprzednie rozwiązanie, przeprowadzki do Domu Seniora, zdecydowałam się wg mnie szybko, bo w miesiąc (a przemieszkałam w obecnym mieszkaniu ponad 30 lat). TUTAJ Przez następne dwa miesiące piętrzyły się trudności których nie wzięłam pod uwagę przy podejmowaniu decyzji bo wyszły dopiero po czasie. Niepewność terminu otrzymania przydziału ( od miesiąca do dwóch lat), konieczność zbycia mieszkania w miesiąc po przyjęciu oferty z Domu Seniora i wpłacenia w tym czasie wkładu spółdzielczego w wysokości wartości mieszkanka w DS. A mieszkanie takie samo jak moje sprzedają sąsiedzi od pewnego czasu i brak zainteresowania. I jeszcze plany mieszkaniowe Córki, opłaty przy darowiznach, przechowywaniu mebli, wyprowadzkach i przeprowadzkach. Coraz więcej stresu i strachu czy podołam, czy dam radę. Może ta propozycja siostry warta rozważenia? 

Kilka dni się kokosiłam z tą nową propozycją siostry (zakraplając oko po zabiegu zaćmy cztery razy dziennie, czterema rodzajami kropli z 15 minutowymi przerwami między kroplami) i wreszcie pojechałam do niej by się utwierdzić czy dobrze przemyślała tę propozycję, bo i mnie ona (ta propozycja) zaczęła kusić i nęcić. Przegadałyśmy dwa dni już ustnie dostosowując, remontując i meblując posiadłość ale dopiero tej nocy coś we mnie, za mnie, podjęło decyzję na tyle, by ją ogłosić rodzinie.

Więc nowa propozycja jest taka. Sprzedaję garaż wiosną, mieszkanie latem (jak i kiedy się da). Remont u Siostry w czerwcu, wtedy też ślub naszego wnuka Andrzeja B - Dżeja z Agatką F. Potem przeprowadzka.Decyzja podjęta (ale jeszcze nie wycofuję podania do Domu Seniora) bo musi się uleżeć. Mam wątpliwości, to oczywiste, bo przez ostatnie ponad dwadzieścia lat mieszkałam w mieszkaniu sama, będąc sobie sterem, żeglarzem, okrętem. I było idealnie dopóki miałam chattę na skraju jako odskocznię, siłownię, cząstkę ziemi i nieba, cząstkę Natury. Ale sił i chęci było coraz mniej i nawet się cieszyłam po sprzedaży chatty, bo już tylko spokojne życie. Teraz widzę, że się za bardzo rozleniwiam, dopada mnie jakieś rozmemłanie i ukojenie, dni piżamowych coraz więcej, wyjść się nie chce z ciepłego i przytulnego mieszkanka a przecież wiem, że to choć przyjemne nie jest dobre dla mojego zdrowia i witalności. U siostry się staram, ona mnie motywuje więc to będzie dobre dla mojej kondycji. Ale czy damy radę bez spięć i stresów mieszkać razem? I ona i ja musimy się jakoś podzielić przestrzenią wspólną i osobistą? Od kilku lat obyło się bez problemów ale to było dwa razy w miesiącu przez 4 do 5 dni. A codziennie to insza inszość. Dałam sobie czas do końca lutego, niech to też będzie miesiąc.