Po co komu TV jak s膮 takie widoki, takie nieba. Ponad setka zdj臋膰 z jednego miejsca, z fotela na tarasie. Tylko si臋 obracam o 180 stopni, od zachodu do wschodu. To seans trzygodzinny, czas na dwa filmy pe艂nometra偶owe.
A potem jeszcze trzy godziny na o艣wietlonym tarasie ale tym razem zdj臋膰 niewiele, bo cho膰 oczy widz膮 niebo rozgwie偶d偶one to na zdj臋ciach tylko ciemnogranatowo. No i czytam " Je偶ynowe wino" J. Harris i chocia偶 czytam j膮 ju偶 nie po raz pierwszy to mnie poch艂ania i absorbuje tak, 偶e ju偶 niewiele patrz臋 w niebo.
Ale nawet gdy niebo zwyczajnie niezwyczajne sporo jest drobiazg贸w do zachwytu, smakowania
Na tarasie pachnie osza艂amiaj膮co od zi贸艂 i chocia偶 ja jestem na bakier ze zmys艂em w臋chu to wyczuwam zio艂a w czasie gdy podsuszaj膮c si臋 niespiesznie w cieniu uwalniaj膮 aromat. Zw艂aszcza gdy temperatury s膮 moje i zi贸艂 ulubione. Slow, slow.
Ja nie musz臋 wychodzi膰, go艣cie sami do mnie przype艂zaj膮 i przylatuj膮.
Do mieszkania tylko wpadam na dwa, trzy dni w tygodniu i to nie zawsze, st膮d m贸j taras bardzo zaniedbany. Ale pomidory i zio艂a jako艣 daj膮 sobie rad臋
Telewizja niepotrzebna, ale taras niezb臋dny. Fajnie tam u ciebie, ale to ju偶 wiesz. :)
OdpowiedzUsu艅Spok贸j emanuje z twoich zdj臋膰. Spok贸j i pogodzenie ze wszystkim. Ja wci膮偶 mam problem z tym pogodzeniem. Co艣 tam we mnie si臋 spiera, walczy, nie daje si臋 zatrzyma膰. Jestem jaka艣 nieposk艂adana. Mo偶e to menopauza, mo偶e jaki艣 wewn臋trzny robak, kt贸ry kr膮偶y i nie daje odetchn膮膰.
C贸rka z艂ama艂a r臋k臋, nowy/stary samoch贸d szwankuje, nici z wyprawy po g贸rach... Chatka jednak nadal stoi i czeka na m贸j powr贸t, nie wiem kiedy pojad臋. W mi臋dzyczasie pozdrawiam z zachmurzonej Gdyni.
Spok贸j i pogodzenie przychodz膮 z wiekiem, u mnie dopiero po sze艣膰dziesi膮tce. Ale za to przychodzi nieposk艂adanie, chaotyczno艣膰, zapominanie i nie wiadomo co gorsze.
Usu艅R臋ka si臋 pi臋knie i szybko zro艣nie, autko naprawisz, w g贸ry si臋 jeszcze wybierzesz. Nale偶y dzi臋kowa膰, 偶e nie by艂o gorzej. A do chatki jed藕, tam na 艂onie Natury szybko odzyskasz spok贸j.
To takie niesamowite, 偶e s膮 osoby, kt贸re umiej膮 dostrzega膰 najmniejsze szczeg贸艂y dnia codziennego i 艂apa膰 chwil臋, kt贸ra ju偶 nigdy nie powt贸rzy si臋, bo ka偶da chwila jest inna. Jak to niebo, to samo a jednak z ka偶d膮 sekund膮 inne.
OdpowiedzUsu艅Agnieszko, 艂atwiej dzieciom i starszym bo oni jeszcze i ju偶 nie w kieracie pracy i obowi膮zk贸w. Ja te偶 przez ... dziesi膮t lat 偶y艂am w po艣piechu, bez patrzenia w niebo i ziemi臋, tylko naprz贸d, naprz贸d. Teraz z dzieci臋ca rado艣ci膮 chwytam chwile i uwieczniam je na zdj臋ciach.
Usu艅Niebo, uwielbiam :) Od dziecka zawsze patrz臋 w niebo. Czasem my艣l臋, zw艂aszcza w dzie艅, 偶e jeste艣my tu na planecie pod jak膮艣 kopu艂膮, kt贸ra nas oddziela od Wszech艣wiata. Pod niebem nocnym czuj臋 si臋 mniej ograniczona, bardziej wolna. Musia艂am kiedy艣 mieszka膰 w Kosmosie ;)
OdpowiedzUsu艅Nie mam telewizora od 4 lat. To by艂a najlepsza decyzja 偶ycia. A zawdzi臋czam j膮 partii jeszcze rz膮dz膮cej, bosz nie mog艂am znie艣膰 ich propagandy ;) Czyli nie ma tego z艂ego...
A Je偶ynowe wino i na mnie zrobi艂o wra偶enie. Pani Harris pi臋knie pisze.
Pod kopu艂膮 piszesz a ja zaraz sobie przypominam moj膮 ulubion膮 ksi膮偶k臋. Jest tam wszystko co lubi臋 i za czym t臋skni臋 ale nie mam odwagi spr贸bowa膰: https://lubimyczytac.pl/ksiazka/68962/sciana
Usu艅Nieba nocne te偶 s膮 tu na skraju tajemnicze i rozgwie偶d偶one, nie to co w miastach.
Telewizora nie wyrzucam bo to przecie偶 tylko narz臋dzie, s膮 tam czasem stare dobre filmy, cz臋sto czarno bia艂e i ciekawe filmy dokumentalne.
Pi臋kna jest jej czekolada i pi臋膰 cz膮stek pomara艅czy, te kontynuacje los贸w Vianne Rocher ju偶 mniej mi si臋 podobaj膮.
Usu艅Przepi臋kne jest Twoje chmurzaste niebo:), a "艢ciana" i dla mnie jest jedn膮 z wa偶niejszych ksi膮偶ek.
Ono nie moje ale i troch臋 moje, ka偶dego kto zadziera g艂ow臋 do g贸ry. A 艢cian臋 mog臋 czyta膰 na okr膮g艂o, czasem i dwa razy w roku, od lat. Kobieta, pies, krowa i kot - ca艂y 艣wiat.
Usu艅Dla mnie r贸wnie wa偶n膮, co "艢ciana", jest "Stranga" M. Terleckiej. W niej bohaterka dokonuje 艣wiadomego wyboru, w "Scianie" takiej mo偶liwo艣ci jej nie dano.
Usu艅Pozdrawiam :)
Poszukam "Strangi", jako艣 nigdy nie trafi艂am na ni膮. Z wyboru chyba 艂atwiej, ja tak traktuj臋 niedogodno艣ci zimowego pobytu w chatcie.
Usu艅A ja my艣la艂am, 偶e to ja mam tylko takiego fisia dotycz膮cego fotografowania. Te偶 uwielbiam uwiecznia膰 wszystko. To prawda, telewizor nie jest nam potrzebny. Pozdrawiam
OdpowiedzUsu艅Czasem tylko tak si臋 zastanawiam, czy b臋d臋 mie膰 czas by je kiedy艣 znowu poogl膮da膰.
Usu艅I jak tu mog臋 nie napisa膰, 偶e mam dok艂adnie tak samo. Ogr贸d, niebo, ksi膮偶ka i dobre wino, albo jeszcze lepiej naleweczka ku zdrowotno艣ci. Teraz musz臋 jeszcze pogodzi膰 to z prac膮, ale za kilka lat to dopiero b臋d臋 si臋 delektowa膰 ... :))
OdpowiedzUsu艅Pewnie nas jest du偶o wi臋cej, sama znam kilka mi艂o艣niczek takich przyjemno艣ci. W sam raz na delektowanie si臋 zas艂u偶on膮 emerytur膮
Usu艅Niebo z chmurami to jest to ! Niebo zbyt dlugo niebieskie jest nudne. Jakie pi臋kne pomidory masz na balkonie ! Wspaniale si臋 tam czuj膮. Pi臋knej wrze艣niowej pogody Ci 偶ycz臋 :-)
OdpowiedzUsu艅Lubi臋 takie chmurzaste nieba, monotonne, niebieskie czy szare jest be.
Usu艅Sama si臋 dziwi臋 sk膮d takie dorodne pomidory na balkonie bo w gruncie to pora偶ka.
Kocham wrzesie艅 i jesie艅.
Wspania艂e masz z tarasu widoki, lepsze ni偶 w telewizji i jeszcze bez reklam trwaj膮cych w niesko艅czono艣膰. Uwielbiam obserwowa膰 na niebie chmury.
OdpowiedzUsu艅Pozdrawiam serdecznie
W艂a艣nie, bez reklam i same radosne. Tu nawet deszcz i burza s膮 malownicze i energetyczne.
Usu艅Serdeczno艣ci 艣l臋 Nino.