Sprawa stara i Starka

Oj, los dba o to by mi się nie nudziło i bym miała pod dostatkiem emocji i stresów. Odezwała się stara sprawa. Ciągnie się od prawie 10 lat, od pięciu prawie załatwiona ale to prawie, teraz odbija mi się czkawką rażącej niewdzięczności. Dla przypomnienia: "niby nic a tak to się zaczęło". Potem "ślad po łzach" i dopiero teraz odgrzewane kotlety i skutki zaniedbania drugiej strony konfliktu. Ahoj, jeśli to przygoda, to niewesoła i stresująca. Oby już ostatnia taka. Jutro 18 sierpnia się rozstrzygnie. Narazie pociesza mnie mój maleńki skrawek nieba, mój balkonik na którym się skupiam i na którym obserwuję jak z pąka rozwija się kwiat, jak kwitną zioła, jak dojrzewają pomidory. 

By poprawić sobie nastrój, by osłodzić ostateczne rozstanie z Brzózą - postanowiłam zaszaleć. Ale też by podkreślić ważność dla mnie 2021 roku i wreszcie by uczcić brylantową rocznicę swoich urodzin. Wydumałam sobie, by dostać śliczną butelkę pełną zacnej Starki. " Ech! Mała, poszalej, coś zapal i nalej ....." 

Myślałam nawet, by zaszaleć i ją sobie kupić ale wydać całą emeryturę na zachciewajkę to " Ech!  Mała ", za szalone nawet dla mnie. Dla rodzinki mam pomysły na bardziej praktyczne zachcianki. Więc wpadłam na pomysł, by napisać do producenta tej  whisky list, maila czy wiadomości. A może wszystko naraz. Nie bardzo wierzę w skuteczność ale kto nie ryzykuje, ten nie pije whisky. Bo Starka to trunek szlachetny i cenny, niebanalny i leciwy - tak właśnie jak Ja, w 75 jesieni życia.

 
Oczywiście, doniosę najuprzejmiej o losach mojej prośby, pisma, życzenia, listu, podania ... jak tam zwał. Ale jeszcze nie wiem kiedy odważę się na To, bo choć kołacze mi gdzieś z tyłu głowy tekst z reklam: "Jesteś tego warta" to jednak sformułować taką prośbę by nie była nachalna, bezczelna, tupeciarska jest trudno. Na szczęście mam jeszcze sporo czasu. Narazie znowu te upały, znowu ponad 30 stopni, znowu słabam i senna.