Wielkie kłopoty właścicielki nieruchomości

Wróciła do chatty po trzytygodniowej nieobecności. Zmiany! Wielkie zmiany!! Niespodziewane  i nieoczekiwane!!! Dwa dni w w szoku i niedowierzaniu. Potem dwa dni w złości i żalu. Dopiero od wczoraj powolne ukojenie. Klasyczny syndrom straty. Do akceptacji jeszcze daleko.
Straciła ostatki widoku z tarasu :-((((( To dla niej wielka strata bo ma fioła na punkcie przestrzeni, widoków i wolności. Nie jest jeszcze gotowa dzielić się faktami i fotami, narazie musi uspokoić emocje. Ale jak pogodzić się z taką stratą?

Dwa pierwsze dni były najlepsze bo w szoku i niedowierzaniu coś robiła, coś mówiła, coś jadła, coś piła .... jakoś żyła. Nawet skosiła odrobinkę chociaż kosiareczka tępawa bardzo.
Dopiero gdy szok minął przyszła fala żalu i zaprzeczenia. Nie spała, nie jadła, nie mówiła, nic nie robiła tylko płakała, bo straciła wiarę w człowieka.

Pod koniec czwartego dnia kupiła sangrię i usiadła pod wiatą, jak najdalej od tarasu. Prowizorycznie przesłoniła zły widok zasłonkami. Otworzyła butelkę, popijała słodki, pachnący Hiszpanią trunek, popłakiwała i użalała się nad swoim losem.. Cóż, dzień powszedni, wokół  nikogo, wolno jej! Gdy poziom butelki obniżył się prawie do połowy olśniło ją. Ma conajmniej dwa wyjścia a może i trzy.
Jeden - radykalny, najprostszy i do tego się narazie skłania. Sprzedać działki i chattę, do których straciła serce i kupić maleńką samotnię na wzgórzu, na dużej działce.
Drugie wyjście które bierze pod uwagę to "odwrócić" chattę. Była przodem do zalewu, musi być przodem do lasu. Sęk w tym, że musi to zrobić prawie bezgotówkowo więc nie wchodzi w rachubę przebudowa drzwi wejściowych i tarasu. Trzecie to wrócić do pierwotnej wersji wejścia z tarasu od zachodu ale to jeszcze bardziej kosztowne. Ale ruszyła z miejsca, i chociaż nie ma pieniędzy, już nie łka. Omijając północną stronę, chodzi po reszcie działki, mierzy, planuje,  szkicuje ... Ukojona pomysłami i sangrią poszła spać o północy i spała do rana.
A jednak rano wstała smutna i zrezygnowana, wczorajsze pomysły do bani, no bo dlaczego ona musi się trudzić, gdy kuku zrobili inni. Postanowiła rzucić wszystko w diabły i wrócić do B. Kończyła śniadanie gdy przyszedł do niej jasny anioł i podsunął jej bardzo dobre rozwiązanie, już czwarte. Przy zmywaniu przyszedł jej do głowy tani, prosty, prowizoryczny, tymczasowy ale skuteczny pomysł na przeczekanie. Spakowała się i wróciła do B, nabrać dystansu. I pisze by uporządkować myśli, bo bardzo one chaotyczne, rozbiegane, galopujące i rozczochrane.