18 i 75

Żenić się można wiele razy, imieniny i rocznice urodzin obchodzić corocznie ale razem 75 urodziny swoje i 18 wnuka można uczcić tylko raz w życiu. I to się właśnie podziało na przełomie listopada i grudnia 2021 roku. Cała rodzinka zjechała do Rzeszowa, bo chociaż to nie środek kraju, to tu są ich korzenie i seniorzy.

Ponieważ mi się chce, zabieram się w środę 1 grudnia do pieczenia biszkoptów, zwykłego i orzechowego. Jutro będzie do nich masa ananasowa i kawowa a może i czekoladowa. Będą dwa torty, do herbatki i do kawki. Ale też gar krupniczku na słono, na piątkową, grudniową kolację. 

3 grudnia - piątek

Dziecka przyjeżdżają popołudniu i dobrze, bo tort z masą ananasową już gotowy i gar krupniczku też ale torcik orzechowo, kawowo czekoladowy czeka na wykończenie. I tu mi pomaga moja naj, naj Córeńka. I były pierwsze prezenty, za pierwszą ćwiartkę życia. I drobne elektryczne naprawy od  Mena Asi.

4 grudnia - sobota

Niespieszne śniadanie w małym ale serdecznym trzyosobowym gronie, w dniu głównej uroczystości nastolatka. I drugi dzień mojej rocznicy a więc i dla mnie główny prezent, nowy, srebrny laptop. Dany wcześniej by można go jeszcze troszkę oswoić, bo mój ponad 10 letni czarny Dell już kaprysi i prosi o odpoczynek. Reszta zostaje na jutro bo już czas wyjeżdżać na główną uroczystość 18 latka. 

Schodzimy się powoli, witanie, przytulanie, rozsiadanie i wreszcie uroczystość się zaczyna. Najpierw obiad gorący, polski, tradycyjny choć knajpka włoska. Potem desery, kawka, herbatka. Chwila przerwy i na stół wjeżdża zimny bufet tym razem troszkę po włosku. A my najedzeni na full, oczy kuszą ale żołądki pełne. Skubiemy troszkę tu i tam, pasztety pyszne, sałatka caprese delikatna, reszta też smakowita i dobrze przyprawiona. Ja spróbowałam wszystkiego ( bo lubię niesłodkie) i nie musiałam sobie zostawiać miejsca na torta. Po torcie, życzeniach, prezentach nadszedł czas na barszczyk z pasztecikiem i to był znak, że czas kończyć imprezę, bo seniorzy zmęczeni. Wracamy koło północy pełni wrażeń i emocji.

Ja długo jeszcze nie mogę usnąć bo jutro najmilejsi zjeżdżają do mnie, będzie uroczyste śniadanie z tortami, życzeniami i przytulankami. 

5 grudnia - niedziela

Odsypiamy wczorajszy dzień i wstajemy późno ale na szczęście wnuki też nie takie ranne ptaszki. Przygotowujemy z Córeńką śniadanie na zimno i na gorąco, gdy wreszcie przyjeżdżają i od progu wręczają mi olbrzymi bukiet 25 róż, czyli tyle ile mam do setki! Wreszcie koło południa siadamy do śniadania.

Po śniadaniu torty, znowu życzenia, znowu prezenty dla mnie i ode mnie. Dalsze ustawienia w nowym lapku i wypoczywanie. 

Wyjeżdżają popołudniem, po kolei, najpierw Wnuki swoim autkiem a potem dzieci naszym Fordem do Dworca PKP. Wracam sama, zmęczona ale szczęśliwa.

6 grudnia - poniedziałek

Dzień zwyczajny choć nie całkiem bo dziś św. Mikołaja. Ogarniam z grubsza mieszkanie a potem obchodzę je z aparatem. Popołudniu zapraszam na torta, kawkę i naleweczkę miłe sąsiadeczki z klatki. 

I już tradycyjnie proszę o niekomentowanie tego posta, jest tylko dla pamięci która już coraz słabsza i wymaga wspomagania.