Przegoniłam Starą Pannę D

Od jakiegoś czasu, może to dlatego że zima niezimna, że noga sprawna ale niecałkiem, że wszystkie aktywności przesunięte na po sanatorium, ogarnął mnie jakiś marazm, letarg, niemoc... Niby kręcę się po domu ale tak jakoś bez planu. Gotuję, czytam, oglądam, słucham ale ruchu w tym za mało. Teraz troszkę ponarzekam, bo od dwóch lat przyspieszenie w cyfryzacji i dotąd jakoś doganiałam. Ale teraz pośpieszenie takie, że dostaję zadyszki. W autobusach którymi teraz więcej jeżdżę, w sklepach spożywczych a nawet w Rossmanie kasy samoobsługowe wyparły gotówkę, teraz wypierają karty i wszystko się płaci telefonem. I spraw się już nie załatwia osobiście z człowiekiem czy urzędnikiem tylko przez telefon gadam z maszyną, która najpierw długo gada o niczym a potem  mnie pogania: chcesz to wybierz 1, chcesz tamto wybierz 2 ... Gdy wybiorę jakąś cyfrę apiać: chcesz owo  wybierz 1, chcesz siamto wybierz 2 ... I tak trzy albo cztery razy a czas mija i nabija złotówki. I w końcu 3/4 trafiam na niecierpliwą osobę (a może to też automat) która rzuca mi fachowymi terminami a ja ni chu chu. I sama nie wiem czy mi wstyd czy żal, czy po prostu przykro. I kilkanaście zł idzie w piach. Tak, to nie jest czas dla starych ludzi.

Ale stało się coś, co dało kopa może nie tyle mojemu wigorowi co mojej inteligencji. Hurra!!! Nie jest ze mną tak bardzo źle! Od jakiegoś, dłuższego czasu nie mam żadnych postów na FB tylko komunikat: :"Nie masz więcej postów, dodaj znajomych" Problem nie w tym, że nie mam tych postów więcej tylko że nie mam żadnych. Pobuszowałam, dodałam kilku nowych znajomych i znowu ten sam komunikat. W międzyczasie dostałam nowy laptop a tam to samo. Napisałam do - pomóż nam ulepszyć Fb - i nic, żadnej odpowiedzi, nadal ten sam komunikat. Znowu dodałam kilku znajomych (chociaż nie mam takiej potrzeby) i nadal nic. Wpisałam w FB na zaprzyjaźnionej grupie mój problem i dostałam kilka odpowiedzi, że też to mają, że Fb ich wkurza i denerwuje - ale żadnej konkretnej podpowiedzi.  Niby mi to nie przeszkadza ale wkurza mnie to, że sami mi zmienili moje ustawienia. W telefonie wszystko dobrze działa, chociaż całkiem inaczej i oczywiście na maleńkim ekranie ale posty są. Zaniosłam lapka do serwisu a tam wszystko działa oki, serwisant mówi, że to może sprawa kablówki. W kablówce mówią, że jak internet działa na poczcie, Google, blogu to nie sprawa internetu. W końcu wpisałam na google mój komunikat i wyskoczyło mi kilka sposobów na ogarnięcie tematu. I wiecie co, z trudem ale ogarnęłam, dałam radę, naprawiłam chociaż nie całkiem bo każdorazowo po otwarciu FB musze trącać w "najnowsze".  

 W trakcie poszukiwania jak rozwiązać problem, trafiałam na opinie, że po zmianie FB sam zarządza opcjami, sam decyduje z kim się masz kumplować po częstotliwości kontaktów, sam wie co dla ciebie ciekawe, interesujące. dobre. Takie uszczęśliwianie to akurat nie moja bajka, więc chyba zepsuję to co naprawiłam bo i tak do kontaktów z rodziną używam tylko messengera. Ale satysfakcja pozostanie, że naprawiłam sama wtedy, gdy fachowcy zawiedli. Przechytrzyłam Niemca i przegoniłam Pannę D na dłuższy czas.

Mam koleżankę która jest dla mnie wielką nauczycielką. Marta całe życie dawała rodzinie czas i pieniądze (przynajmniej tak mówi) z myślą, że na stare lata będzie miała wdzięczność i opiekę. I się zawiodła (przynajmniej tak mówi). Od lat, żyjąc w cudnym, wymarzonym domku, w bajkowym otoczeniu jodeł, sadów, wąwozów nie jest szczęśliwa bo żyje nienawiścią za tę niewdzięczność, otoczona rodziną z którą jest skłócona. Ja ją teraz już tylko wysłuchuję, bo wszelkie rady i mądrości które próbowałam jej dawać przez lata (że nienawiść to ją niszczy i dołuje, że tylko wybaczanie i odpuszczanie jest drogą do szczęścia i zadowolenia, że jak się daje to czerpie się z tego radość i ta radość jest nagrodą bez oczekiwania na wdzięczność, że ... ) do niej nie docierają. To poczucie, że ona jest hojna i dobra a oni niewdzięczni i samolubni, jest jej, w jakiś przewrotny sposób potrzebne, jako cel i sens życia. 

A piszę to po to, bo stąd moja nauka i wdzięczność. Od lat a może i od zawsze daję nie oczekując wdzięczności bo samo dawanie daje mi wielką radość i satysfakcję i kiedyś miałam to za standard i oczywistość  a od pewnego czasu,  od poznania Marty, za dar, łaskę i błogosławieństwo. I tu mi się, sama nie wiem dlaczego, przypomniał cytat z Muminków: "Tu zamieszkamy i będziemy pędzić bardzo przyjemne życie pełne kłopotów"

I znowu cudowna nowina - dzień 24 czerwca 2023 - będzie szczęśliwy i ważny bo już babcia się dobrodusznie i czule frasowała o wnuka. Olaboga!

I druga dobra nowina. Dostałam takie zdjęcie i podpis, niejsce dla mnie u Dziecków już gotowe 💖💝🧡 Przy kominku biurko, krzesło i laptop a nie fotel, szlafrok i kapcie! Miłe mam dzieciaczki.

Właśnie mój licznik dochodzi do 2 milionów wyświetleń, przez 9 lat. Nie ekscytuję się tym jakoś ale chciałoby się mieć chociaż 10 groszy z każdego wejścia. Może i jest taka możliwość ale ja jej nie znam.