Mielec w grudniowej szacie

 RYNEK - Wprawdzie posiadanie działki odbiera mi potrzebę południowych wyjść z psem, to jednak zostają mi wieczorne spacery co znaczy Mielec po zmroku. A ten, zwłaszcza wokół Rynku Starego Miasta prezentuje się cudnie i świątecznie, chociaż żal że nie w bieli.

DZIAŁKA - raz w tygodniu staram się tam wpadać, nawet nie z potrzeby pracy tylko dla przyjemności oglądania i czucia zmierzchów i zachodów, palenia gałęzi i nacieszania się tą dzierżawą.

Ale i do roboty zawsze się coś znajdzie, w następny poniedziałek wyciąganie płyt wokół kompostownika i tymczasowe układanie ich pod gankiem. Bo w zamyśle pryzma kompostowa będzie w przeciwnym rogu działki a wokół kompostownika będzie pięła się fasolka szparagowa tyczna a może nawet kilka odmian.Przenoszenie pod dach drągów od huśtawki a także okrywanie gałązkami iglaków borówek i młodych sadzonek w części leśnej. I wreszcie delikatne narazie ozdabianie przedświąteczne, nowo posadzonego świerka serbskiego i brzozy pełnej magii. Za tydzień ustroję też może wnętrze chaty.

DOM - ozdabiamy go powoli bo zaczynamy wcześnie, od 11 grudnia. A co się dziwisz? 20 grudnia jedziemy na Święta do Dziecków, do Wrocławia i będziemy tam do 28 XII. Tydzień pobytu plus dwa dni w podroży. Więc chcemy się nacieszyć adwentem w Domu. 

W mojej izbie już udekorowane Bożonarodzeniowo, delikatne akcenty, tak jak lubię. 

W pokoju Halinki też już odświętnie udekorowane.

W naszym wspólnym salonie i kuchni akcenty świąt grudniowych coraz bardziej widoczne.

A i gołębnik ma zimowo, grudniowo, świąteczny klimat tak, że zachciało mi się tam spędzić dzień i noc. 

Został tylko taras ale i on doczekał się bożonarodzeniowego przybrania. To nie jest wyrafinowany, pokazowy, artystyczny styl jednej ręki ale raczej eklektyczny, kompilacyjny, mieszany czyli całkiem niestylowy styl, minimalistki i tęczulki. Nie da się ukryć, tęczulka przeważa i dominuje, jak to często młodsza siostra. Wszystkie ozdoby stare i stareńkie, kilku- albo wieloletnie, niektóre może nawet półwieczne czyli zabytkowe. Nie kupujemy nowych, ochraniamy planetę, zmniejszamy ilość śmieci, recyklinujemy. 

Kraków w grudniu

KRAKÓW - 6 grudnia, pierwszy piątek kwartału, tradycyjne spotkanie AGH-amek i AGH-amów, rocznik około 1946. To dopiero moje drugie takie kwartalne spotkanie, pierwsze było letnie '22. Tym razem to spotkanie zimowe, raczej jednodniowe ale kto wie co będzie, jestem otwarta na różne możliwości? W przeddzień wyjazdu spakowałam rzeczy ale w nocy spałam źle, bolało mnie ramię i stopa, smarowałam naproxenem, po co mi ten wyjazd, ma padać, lepiej siedzieć w miłym domku. Ale rano coś jakby słońce i nieśmiała ochota na wyjazd. A gdy już się ubrałam wigor powrócił więc orteza na stopę, kanapki do plecaka, torebka na ramię i w drogę! Ahoj przygodo!!Rano w Mielcu lekki mrozik i słońce, w Krakowie mży a potem pada przez cały dzień. Na Reymonta 15 ciepło i serdecznie, chociaż nas niewiele, ledwo dziesięć osób. Ale i tak gwar i mile rozmowy w podgrupach, prezenciki od Mikołaja i plany na majowy zjazd w hotelu Bona pod Krakowem, tak jak dwa lata temu. Nieporozumienie z krakowskim taxi sprawia, że wracam w deszczu, na piechotę, z Reymonta do dworca, przez Krupniczą, Szewską, Rynek i Floriańską. Tylko w kurtce, bez parasola, prawie 4 km. Pogoda taka, że nie chce mi się zostawać do jutra, chcę być jak najszybciej w Domu. Już od przyjazdu wiem, że kupić bilet na autobus w piątek popołudniu to marzenie niedościgłe. Wracam więc pociągiem ale z przygodami i dwoma  przesiadkami, nieplanowaną w Tarnowie i planowaną w Dębicy. Ot, takie InterCity !