Mielec w czerwcu

Od 3 do 9 czerwca, od soboty do piątku w Mielcu. Przed remontem a więc ciąg dalszy przenoszenia i wynoszenia. Siostra już częściowo przygotowuje mieszkanie do remontu wynosząc meble, ciuchy, gary, sztućce, zastawę stołową i kuchenną. Więc jeszcze rozkręcamy stół i wynosimy do magazynu na górze a tam jeszcze wciąż dużo wolnego miejsca do zapełnienia.  

Czas tak wolno płynie w Mielcu może dlatego, że sporo, dużo i mnóstwo jest zadań i obowiązków. W przerwach zazieleniamy i ukwiecamy dziedziniec, zakątek, taras, balkon.... Od wejścia z Rynku jest korytarz i dziedziniec - studnia która jest prawie bez słońca. Trudno ją zagospodarować, tylko bluszcze i hosty ale próbujemy też coś dla koloru, Halinka farbą a ja kwiatkami. 

Po wjeździe albo wejściu bramą od Mickiewicza jest zakątek z historią też trudny do zagospodarowania. W tym roku przesadziłam tam iglaki, jedną sosnę, jedną jodłę i jednego świerka (wszystko z Brzózy K). 

Jest jeszcze na piętrze taras przed mieszkaniem gdzie toczy się życie od rana do wieczora zwłaszcza wiosną, latem i jesienią. Rano kawka i sudoku, popołudniu deser i książka a wieczorem ogień w piecyku. Ogień nie codziennie ale chociaż raz w tygodniu. Tu można poszaleć z kwiatkami i ziołami bo i trochę słońca i dostęp do wody łatwy i najwięcej czasu się tu spędza.  
No i jest jeszcze balkon, mój balkon na pięterku, gdzie usiłuję odtworzyć klimat chatty na skraju.  Jest tu i dość słońca by próbować hodować pomidory, ogórki, fasolę, koper ... ale też pnącza i krzewy by  odsłonić się od sąsiadów. Zagospodarowujemy pojemniki i donice.  W jednym dniu sadzę, w drugim przesadzam.  

Wejście na balkon jest z gołębnika gdzie planuję kiedyś, kiedyś zrobić kolibę, schron, samotnię,  pustelnię ... Narazie zazieleniam na zewnątrz, kiedyś może odkurzę i przystosuję pod dachem.   

W Boże Ciało odpoczywamy: spacer, procesja i spacer. Spacer rankiem by obejść wszystkie cztery ołtarze i oczywiście je sfotografować, chociaż się zawiodłam bo to już nie sąsiedzi przynoszą kwiaty, wazony, obrusy do zdobienia ołtarzy ale jakaś jedna firma bo są identyczne. Jeszcze tylko dywany inne. 
Msza i procesja od naszego ulubionego małego kościółka św. Marka nad Wisłoką, poprzez Rynek czyli tuż pod naszymi oknami. Wpadam do domu na górę, uczestniczę i fotografuję dla pamięci.

A potem spacer po urokliwej ulicy Kościuszki, gdzie stoją stylowe budynki z różnych okresów świetności miasteczka. To moja ulubiona trasa na wieczorne spacery z psem, najpierw nad Wisłokę by się pies wybiegał i załatwił swoje sprawy a potem ulicą Kościuszki do Rynku. 

Chyba już powoli odpuszczam Dom Seniora w Rzeszowie, Mielec da się lubić 🧡💛💚💙💜🤍