Piknik nad zalewem czyli ...się działo !!!

Poprzedni pobyt to czekanie w deszczu na koszenie. Wróciłam na spotkanie z projektantką, remont Forda, zakupy z Krystyną, umówienie fachmanów do przeniesienia kaloryfera, wykupienie recepty, opłacenie czynszu i internetu. Wracałam tak szybko, że nie zamknęłam furtki, nie pomyłam garów i naczyń, nie schowałam narzędzi ... ale na szczęście Anioły czuwały i szkód żadnych nie było. Pozałatwiałam co pilne i wróciłam do chatty, na trzy dni, z Cesią od pięknego domku. Przyjechałyśmy późnym popołudniem i rozpakowałyśmy dobytek.
Potem zdjęłam z południowego okienka zimowy, błękitny ręcznik i powiesiłam tęczową, letnią firanę od bratowej Zoni. Izba nabrała blasku! Wieczorem obowiązkowo ognisko po niebem księżycowym prawie do północy.
Rano, chociaż nie rankiem, lekkie śniadanie pod lipką a potem, oczywiście, na piknik rodzinny, który słychać już od południa. Schemat znany ale patriotyzm lokalny sprawia, że wszystko się podoba. I ludowe zespoły, i zgrabne szałamaistki, i dziewczęce solistki i wóz policyjny do oglądania od środka wraz z możliwością uruchomienia koguta a zwłaszcza piękne maszyny motocyklowego klubu Wehikuł i ich przystojni właściciele. 
I wszystko cudne, dopóki nie wracamy do siebie, na skraj. Bo tu widać imprezę "od kuchni', tą jej niefasadową cześć. Zdesperowani imprezowicze, przyciśnięci naturalną, fizjologiczną potrzebą, oblegają okoliczne drzewa, krzewy, krzaki, zakola i zakamarki, nie zważając na prawo własności i wstyd przyrodzony. Początkowo jestem wkurzona na tych bezwstydników i bezwstydnice ale po chwili moja złość kieruje się na organizatorów tej imprezy. Żeby nie przewidzieć i nie zabezpieczyć dostatecznej ilości sanitariatów !!! Mam nadzieję, że łaskawy deszcz zmyje śladu błędów organizatorów, bo inaczej będziemy trafiać nad zalew po zapachu amoniaku. 

Nazajutrz, wcześnie rano, jeszcze przed śniadaniem, zabieramy się za poprawienie stosu drewna opałowego, bo ono schnąc rozlazło się na boki i napiera na zabezpieczenie, grożąc rozsypaniem się w niedługim czasie. Ale bateria od wkrętarki rozładowana, więc trzeba czekać aż się naładuje. A w południe i wczesnym popołudniem pracować się nie da więc czekamy aż cień od chatty pozwoli na działanie. W międzyczasie polegiwanie w cieniu, na kocyku i fotografowanie trawnika z pozycji żaby.

Po powrocie w mieszkaniu demolka czyli przenoszenie kaloryfera w kuchni.