MOJE KSYWKI

       Od rana dzień bardzo ciepły, powoli się pakuję, powoli śniadam, powoli ogarniam mieszkanie, powoli ustalam trasę, plan i oczywiście wyjeżdżam w największy upał. Pół biedy jak jadę ale gdy się zatrzymuję (pod bankiem, spółdzielnią, stacją benzynową, sklepem, barem) – istna sauna. A przecież ubrałam się stosownie, sandałki i lekki podkoszulek. Więc jeszcze jeden przystanek w pałacowym parku bo skusił mnie zielenią i kolorem. Gdy wreszcie zajeżdżam na miejsce, w cieniu 27 stopni. Uwalam się na tarasie od północy i odpoczywam od miasta i od podróży. Dookoła bladozielona delikatność wiosny i jednocześnie upał lata. Po odpoczynku obchodzę grządki i widzę suchość, ziarenka i korzonki śpią w suchej, spękanej ziemi, puściły tylko cebulki irysa blue magic. Ale drzewom i krzewom to nie przeszkadza, pączkują i listkują aż miło patrzeć. Chociaż żal, bo lipka chyba chora.O zmierzchu długo podlewam to co poprzednio zasiane i zasadzone, z dzisiejszych nasadzeń tylko bazylia z doniczki, dorodna i zielona, podzielona na kępki. Zanęcam Władzię leśną by przyjechała rozpocząć sezon, pogaduję z sąsiadeczką Krysią przy płocie i już Wojtek rozpala ognisko. I dobrze bardzo, bo mnie się dziś totalnie nic nie chce. Zostaję zaproszona do nich na pieczone ziemniaczki i częstują jeszcze Tokajem Aszu. Ambrozja i nektar, świętujemy jak bogowie towarzyskie rozpoczęcie sezonu. Wieczór ciepły jak w lipcu, leniwie wakacyjny.

Dzień 2

       Słaby dzień. Planowałam wysprzątać chattę albo chociaż pokój gościnny na przyjęcie majowych gości ale niskie ciśnienie, porywisty wiatr, upał 28 stopni w cieniu, nie sprzyjają planom.Tu zaczęłam, tam przestawiłam i odstawiłam, ówdzie przeniosłam i rozpakowałam i zrobił się jeszcze większy bardak, jak to w trakcie sprzątania. „Duch wprawdzie ochoczy ale ciało słabe” – Mt 26, 41 – ale u mnie duch też słaby i mdły. A ponieważ nie mogłam patrzeć na ten bałagan, uciekałam na taras a tam wygodny fotel i moja nowa zdobycz. Zaczynam czytać i wciąga mnie ta recepta na szczęście: „okno na Bajkał i przy tym oknie stół”. Próbowałam tu zamieścić zwiastun tej ksiażki ale mi się nie udało. Przyszła Władzia narożna i przyniosła mi słoiki nasion, wielkie słoiki, myślałam, że to na jakąś zupę a to do rozsiania. Bordowe proso i koper swojski, można obsiać z hektar. Ale nie obsiewam nawet grządki, jestem w zagubionej chacie nad brzegiem Bajkału."Tesson nazywa siebie współczesnym pustelnikiem – eremitą. Wprowadza w świat swoich rozmyślań, lektur i nade wszystko pozwala podziwiać i kontemplować piękno nieskażonej jeszcze przyrody we wszystkich szczegółach i odcieniach"

Dzień 3

Nad ranem obudził mnie deszcz. Jeszcze przez jakiś czas będę mieć ambiwalentne uczucia bo i strach, że dach przecieknie i znowu zaleje (mogę mieć ksywkę czyli nicka: Krystynka olaboga) ale także radość, że podlewa zielone, nawilża ziemię i te wszystkie nasionka, cebulki, kłącza, sadzonki które pracowicie wtykam od ponad dwóch tygodni. Mogłabym kontynuować sprzątanie bo deszcz na zewnątrz niby nie przeszkadza ale punkt skupienia gdzie indziej. W chatcie co i raz spoglądam i sprawdzam czy sufit i ściany nie wilgotne. A na zewnątrz ten deszcz cudny, ciepły, monotonny więc ubieram sztormiak i urabiam wilgotną glebę i sieję na grządkach maciejkę, sałatę, koper, bazylię a nad potokiem niezapominajki i rumianek. Jak na niedzielę to i tak dużo. Trudno, będę sprzątać przy gościu, mogę mieć też ksywkę: Krystynka na ostatnią chwilę.

Gdy wróciłam, w moim miasteczku już maj, wszystko w rozkwicie, w kolorach żółci i bieli!