Wycieczki fakultatywne z Radawy

Sobota i niedziela są u Ojca Pio dniami szczególnymi dla duszy. Nie ma gimnastyki porannej, zabiegów i ścieżki zdrowia ale są wycieczki fakultatywne. Na sobotę wybrałam tę do Przemyśla i Bolestraszyc, od śniadania do kolacji czyli 8 godzin. Za dużo Przemyśla za mało Bolestraszyc, jak dla mnie. Odkąd "zdziczałam", wolę naturę niż miasto, nawet najpiękniejsze. Ale Przemyśl jest grzechu wart. Zwiedziliśmy jeden fort, jeden dworzec, jeden kościół katolicki, jeden zamek, dwie katedry ( jedną rzymsko-katolicką jedną greko-katolicką).
Jeden fort XVI zwany Zniesienie, gdzie kończy się gwiaździstym zlotem, dzisiejszy rajd "Twierdza Przemyśl"

Jeden dworzec kolejowy PKP, dziwny. Odrestaurowany pięknie i na bogato ale pusty. Jak w muzeum tylko niewielkie grupki zwiedzających. Cudna restauracja pusta, takież pomieszczenia na sklepy. Tylko kilka kas biletowych, informacja i nic więcej. Dziwnie.

Jeden kościół św. Teresy z Avila w zespole Karmelitów Bosych z oryginalną barokową amboną w kształcie łodzi Piotrowej i mapą Rzeczypospolitej Polskiej w jej największym okresie świetności z orłem o złamanym skrzydle.              

Jeden zamek Kazimierzowski, renesansowy, położony wysoko nad miastem, na wzgórzu zamkowym, w którym mieści się "Fredreum" Przemyskie Towarzystwo Dramatyczne.

Jedna Katedra a właściwie Bazylika Archikatedralna z pięknymi monumentalnymi drzwiami i miniaturową. cudną figurą Matki Boskiej Jackowej z Jezuskiem bawiącym się paluszkiem u stopki. 
Jedna Katedra greko-katolicka a właściwie Sobór pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela z pięknym, złotym ikonostasem czytanym od góry.


Na Arboretum w Bolestraszycach zostało półtorej godzinki. Żałośnie mało na 22 ha cudów natury. Na szczęście pora roku późna, kwiaty już tylko pojedyncze, większość liści na ziemi - na szczęście bo mniej żal było je opuszczać - ale było tajemniczo i bajecznie. Zdjęć ze setka, część nieudanych ale i tak trudno wybrać kilka z pozostałej reszty.


A w niedzielę wycieczka w okolice Leżajska i oczywiście do Brzózy by pochwalić się moją chattą na skraju, nowym, miłym znajomym.

 Potem wyprawa do Julina bo znajomi ze środka Polski, spod Częstochowy i nie znają tych pięknych okolic.

A w drodze powrotnej na kilka chwil do Sieniawy, gdzie zespół pałacowo parkowy rodziny Czartoryskich kusi i wabi w ten słoneczny jesienny dzień.