Pierwsze i drugie wrażenia z Domu O.Pio w Radawie

Pierwsze wrażenie ambiwalentne. Czarowna okolica, mnóstwo uroczych domeczków wśród sosen i dębów, spokój, słońce ...  Ponieważ na pierwszy spacer nie wzięłam aparatu i poszłam sama, tylko zatrzymywałam się co chwilę bo tu śliczna werandka, tarasik, siedzisko, tam bajeczny domeczek, chatynka, kolibka i cudne polanki, stare drzewa, kolorowe krzewy .... i wokół smużki dymów czyniące z tego co wokół jakieś senne marzenie. Po obiedzie poszłam z aparatem ale i towarzystwem i już nie trafiłam na te cudeńka. Szłyśmy inną trasą. Ale i tak było tam kilka, które chciałoby się mieć.

Ale sam Dom to olbrzym wśród krasnali, wielki budynek, 70 pokoi, jadalnia, zaplecze kuchenne, zaplecze rehabilitacyjne i wszystkie takie tam przydasie. Ludziom się Dom podoba bo wszystko w jednym budynku. Dużo tu stałych bywalców, co może dziwić jeśli ta dieta jest taka skuteczna jak piszą.
 Przydzielono mi pokój trzyosobowy w którym miałam zamieszkać z jedną panią. Ponieważ marudziłam o jedynkę, nie kazano mi się rozpakowywać, może coś się zwolni i przeorganizuje. Po obiedzie nic, po kolacji nic, o zmierzchu poszłam na spacer niedaleki. I zobaczyłam, że dwa domeczki na terenie przynależnym do Domu są zamieszkałe. Okazało się, że ze względu na ciepły październik, by nie rzec gorący, zdecydowano otworzyć zamknięte już po sezonie domki. Hurra, zamieszkam w Radawie w domeczku. To wprawdzie nie takie cacuszka jakie widziałam na pierwszym spacerze ale dostałam klucze i popędziłam po torby i plecak. Domek maleńki jak mój pierwszy, 3 x 4 m. Ale są dwa łóżka prawie nowe i nowe materace, szafa i szafeczki nocne, kaloryfer a nawet dostęp do internetu. I w łazience wszystko co potrzebne. Stół i krzesła na tarasie, bo jest i taras z widokiem na rzekę i wyspę. Zachwycona wypakowuję rzeczy, trochę wieszam w szafie a reszta na drugim łóżku, bo to specjalnie dla mnie jedyneczka. Wieczór ciepły ale włączam kaloryfer - świeci ale nie grzeje. Włączam bojler - grzeje ale nie świeci. Ubieram bluzę i siadam na tarasie. Pachnie lasem i wodą, cisza że słychać plusk kaczek, jeszcze ostatnie łuny z zachodniej strony. Coraz chłodniej na tarasie ale takie widoki, że zachwycona owijam się polarem, potem kocem i siedzę aż robi się całkiem ciemno.

Dopiero rano widoki z tarasu w całej krasie. O ileż to piękniejsze i lepsze od pokoju w budynku. I co najdziwniejsze taniej. Dziwne zaiste są pojęcia luksusu.
Taki mam widok z łóżka rankiem:
Szkoda tylko, że dzień taki zorganizowany, od 8 do 17 tej: gimnastyki, wyprawy, zabiegi, posiłki. Zostaje czas wolny od 18 tej.
Jedzenie niezbyt smaczne ale cóż, to dieta owocowo warzywna, jak dla królika lub kozy. Tylko podane cudnie, finezyjnie, apetycznie. I świeże róże na stolikach i świece przy kolacji. Ale widoki sprzed "mojego" domku nr 2, rekompensują to w zupełności. I jeszcze ta pogoda :-)))))

Zdjęć będzie duuuużo ale to już w następnym poście. Zdrowia wszystkim życzę !!!