Pofiglować z tęczą i pod tęczą

Czasem zdarza mi się widzieć tęczę po burzy. Rzadko, może dwa, trzy razy miałam wtedy przy sobie aparat. A już naprawdę rzadko, właściwie pierwszy raz w dłuuugim życiu, zdarzyło mi się widzieć tęczę po niewielkim deszczyku, mieć aparat, wnuka i jego pomysły, i czas by mógł pofiglować, pod czułą opieką Mamy, z tęczą i pod tęczą. Posmakować jej, pogadać z nią, pofikać pod nią ... a nawet ją wyrzygać. Kopuła tęczy tkwiła nad basenem kilkanaście minut, najpierw podwójna a potem pojedyncza. Pierwsze razy w moim wieku to błogosławieństwo :-)))

Inne wodne atrakcje to wprost z basenu pod zraszacz. A potem na taras na lody.
A ja jutro wracam do siebie, na wschód. Stęskniona za chattą. Szkoda, że czeka tam też na mnie sprzątanie poremontowe, dorodne chwasty i bujne zielsko. Więc tylko się przepakuję i brykam do Brzózy, skosić co się da kosiareczką. A reszta niech się rozsiewa i pachnie - na plony nie liczę.
Jeszcze tylko pożegnanie z Anarionem.