Bonusy singla z odzysku

Od miesiąca, z małą przerwą na wypad około noworoczny siedzę w moim miasteczku o bogobojnej nazwie. Miasteczko miłe, jest dobrze, ale zasiedziałam się i zaśniedziałam w ciepełku, przy pełnej lodówce, dyspozycyjnym laptopie, półkach pełnych książek i innych ulubionych zabawek. Zdałam sobie z tego sprawę dopiero kilka dni temu, gdy w piękny dzień udałam się na długi spacer po miasteczku. Zwierzyłam się Przyjaciółce: „Przez to leniuchowanie w domu słabawa się zrobiłam, cienkie będą wyniki wysiłkowych prób mojego serca. Dziś wyszłam na dłuższy spacer by się wzmocnić przed badaniami i mało palpitacji nie dostałam, kłucia i duszności wielkie. Moja wina, od jutra codzienne spacery - tak postanawiam.” A później pomyślałam, że lepsza od codziennych spacerów po miasteczku będzie wyprawa do Brzózki, w kurtce, traperach i plecaku, do zimnej chatty na skraju zasypanych śniegiem łąk i lasów, zamarzniętych wód Tarlaki i zalewu, w klimaty książek Pattisona, Koperskiego, Wilka, Jagielskiego. Czas na prawdziwą zimę, jak najdalej od leniwej codzienności. Nie jestem lekkomyślną szałaputką, sprawdziłam pogodę, kupiłam 30 pierogów rozmaitych, rozgłosiłam wszem i wobec zamiary i całkiem spokojnie poszłam spać. Późno. Bardzo. I zaspałam, a gdy wstałam i popatrzyłam na zegar i przez okno, budowla moich misternych planów runęła z hukiem. Za oknem niebo zlewa się z ziemią – co napisane wygląda czarownie ale widziane wcale już nie tak. Oj, nie zachęca ci ono do spacerów i do fotografowania. W dodatku by zdążyć na oba autobusy trzeba by mi wystartować za 20 minut a jeszczem niezapakowana, nienajedzona i nieubrana.

Jednym z plusów bycia singlem z odzysku, a jest ich tyle ile minusów, jest możliwość wycofania się z wcześniej podjętych decyzji bez tłumaczenia powodów i jedynym powodem może być fakt, że tak mi się teraz chce a siak mi się już nie chce. Trochę to egoistyczne ale to bonus do bycia samemu.

A przecież w mieszkaniu zapasy aromatycznego kapuśniaczku, ciężkich tomów do przeczytania, prac do ukończenia.

Moje plany na dziś się zbiesiły więc jak co dzień pół gorącej porannej kawki piję dla smaku i zapachu czyli dla szczęśliwości a drugie pół ciepłej do śniadania i lekarstw czyli dla zdrowotności. Potem obiecany sobie spacerek a na obiad kapuśniaczek i pierogi. A wyjechać mogę jutro lub pojutrze, jak rano poczuję zew przygody. Dziś nie poczułam.