Cztery dni - cztery żywioły

Cztery dni w chatcie, cztery dni palenia w piecyku.
Dzień pierwszy - z zachwytem. 
Dzień biało - niebieski i słoneczny, lekki mrozik, po drodze odwiedzam moją ulubioną inspirację i wchodzę na podwórko czarownej chatynki. Poznaję gospodarza i z żalem dowiaduję się, że chateńka już darowana bratankowi, notarialnie.
Na miejscu otwieranie okiennic, obieganie swojej boskiej dzierżawy w miejskich ciuchach, urocze spacery po najbliższej okolicy, skrzypi pod nogami. zapach zimy czyli śniegu, mrozu, świeżości i zdrowotności.
Dopiero potem rozpakowywanie, przebieranie, rozpalanie, palenie, dokładanie. Słońce zachodzi za las pomarańczową łuną. Niebo wygwieżdżone, księżyc w D jasno świeci. DZIEŃ POWIETRZA !
Dzień drugi - z radością. 
Ranek chłodny, szary i mokry, jakże inny od wczorajszego. W łóżku, pod dwoma kołdrami ciepło więc tylko hycam zrobić kawkę, włączyć kaloryferek i nura w pióra z "Pomarańczami w śniegu". W samo południe wstaję, rozpalam piecyk i wyłączam kaloryferek. Piecyk nienażarty, by rozgrzać izbę do przyzwoitej temperatury podkładam i dokładam, na górnej blasze piekę placki ziemniaczane i robię do nich grzybowy sosik. Popołudniu idę na spacerowe człapanie ale krótko bo albo śnieg z deszczem albo deszcz ze śniegiem i nawet gumofilce przemakają. Szybko wracam bo cudnie jest siedzieć w chatcie gdy za oknami siąpi i ciurka, woda skapuje z dachów i mokrych gałęzi.  Pachnie dymem i mokrym, ciężkim śniegiem. DZIEŃ WODY !
Dzień trzeci - z potrzeby.
Rano mróz za oknem, w izbie niewiele lepiej, wystudziła się przez długą noc - dziś palenie od rana. Gotowe zapasy drewna już się prawie skończyły (a jeszcze zima się nie zaczęła) więc nurkuję pod taras i wywlekam karton kawałków, niestety chyba sosnowych. Gotuję zupę na górnej płytce a potem grzeję wodę ze śniegu bo płyta gorąca. I dziwię się, jak to się dzieje, że z bielusieńkiego śniegu jest szara woda (szara ale nie brudna, bo cudnie pachnie i pięknie zmywa). Znajduję jeszcze worek długich szczap z drzew liściastych, które kilka lat przeczekały w garażu, i o zmroku, w ramach rozgrzewki i rozrywki piłuję je na połowę. Qrna, twarde jak stal, przepiłowałam tylko dwie ale trzy z tych kawałków paliły się do północy conajmniej a raniusieńko jeszcze był żar. Co to za drewno było!!! Doskonałe na noc! Jak się dowiedzieć co zacz? Przed północą dołożyłam ostatnie polano i zapaliłam podgrzewacze przy łóżku. DZIEŃ OGNIA !
Dzień czwarty   
W czwartym dniu zatęskniłam za mieszkaniowymi kaloryferami, bo choć cudnie jest gapić się w ogień, ale trzeba wcześnie wstawać, rozpalać, piłować, podkładać. Po czterech dniach palenia zużyłam ponad połowę skąpych zapasów drewna, moja wina bo o drewnie trzeba myśleć z rocznym wyprzedzeniem.  
Przed wyjazdem dekoruję izbę na złoto, dla obfitości i pomyślności. Omiatam piecyk, wyrzucam popiół, myje szybkę. Miło będzie w Nowym Roku nie zaczynać od brudnej roboty.
Tym razem trzy razy sprawdzam czy pozamykane i wygaszone. Gdy wyjeżdżam już deszcz i niewiele plusowe temperatury pokonały zwiastuny zimy. Znowu jesień, szara i brunatna, krety się rozdokazywały i ryją wokół. DZIEŃ ZIEMI !