Impresje z pięciu dni w BK.

Ale się nabyłam tym razem, całe pięć dni. Bo dni gorące ale nie upalne były więc troszkę pracy i dużo wypoczynku (ciekawe jak można tak dużo odpoczywać po tak małej pracy). Widocznie można. I zdjęć będzie dużo, chociaż spacery raczej niedalekie. No bo np takie trzy i już wiadomo: 
Zlikwidowałam prawie w ostatniej chwili kolczurkę klapowatą, która nie tylko w ciągu dwóch miesięcy zarosła mi 15 m siatki ale wlazła na drzewka sąsiada. W ostatniej chwili bo szyszki już dorodne ale na szczęście jeszcze niedojrzałe. Zostały po niej śliczne sprężynki. W internecie przeczytałam, że to kolczurka klapowana, inwazyjna roślina z ameryki, której rozpowszechnianie jest zabronione. A ona przecież rozsiewa się sama jak szalona. Ale zdążyłam i została mi jeszcze tylko mała kolczurka od południa bo mi jej żal, taka ślicznota. I stanowi cudną oprawę okna od południa, gdy wracam ze spaceru.

Ale nawet gdy ją wyrwę, żółte pompony godnie ją zastąpią. Jak się nazywają? 

 Jednym z powodów przyjazdu była chęć zobaczenia, jak wygląda moja posiadłość w świetle nowej latarni. Molestowałam w tej sprawie gminę telefonicznie, osobiści i na piśmie ... i nic. Więc zainwestowałam w oświetlenie na pstryk i było dobrze, świeciłam gdy chciałam. I właśnie wtedy, gdy już nie potrzebowałam, postawili i uruchomili latarnię. Na szczęście tylko na dwie godziny wieczoru i światło ciepłe, delikatne. Nawet gwiazd nie wygasza. A to moje okno pod zachodu wieczorem, od wewnątrz w świetle nowej latarni i od zewnątrz przy zapalonej lampce.
A takie dwa i też wiadomo, że ożywienia zalewu ciąg dalszy, robi się profesjonalne boisko do siatkówki. 

Albo taka seria fasolki tycznej szparagowej. Codziennie obserwowałam jak przerastając tyczkę rozpaczliwie szuka czegoś wokół czego mogłaby się oplątać. Koniuszek kręcił się dookoła, parł do góry kilkanaście cm dziennie aż wreszcie zaczął szukać na boki a w ostatnim dniu opadł zrezygnowany. Było mi go żal, zaprzyjaźniłam się z nim przez te kilka dni i w dniu odjazdu zawiesiłam mu sznureczek najwyżej jak dostałam. Może się puści po sznurku. Dałam mu szansę.

Plony mizerne ale po prawdzie zachwaszczona bardzo moja grządka warzywna, ściółkowanie nie pomogło bo za cienkie. Pomidorki tylko koktajlowe, reszta z parchem. Ogórki beczułkowate, raczej na pikle niż na mizerię, o małosolnych nie wspomnę. Nadzieja jeszcze na cukinię i fasolkę.

Nadal przyozdabiam matę przed tarasem, przeniosłam strażnika bo się nie spisał na grządce warzywnej, chwastów nie przegonił. Uplotłam wianuszek z oregano i dwa bukiety z mięty i lebiodki. Dużo mam tego oregano czyli lebiodki zwyczajnej niezwyczajnie bo siła w niej dobrego: Niezwykłe właściwości zwykłego oregano

 
 I kilka fotek z wczesnego, mglistego ranka. Na zakończenie.
P.s. Basi za serek biało kremowy ślicznie dziękuję, połowę zjadłam palcami bez niczego a resztę umiliłam śmietaną i ziołami i zjadam na śniadanie delektując się powoli.