Ach! Co to był za ślub!!

Wreszcie nadszedł ten uroczysty czas. Troszkę bardzo się go bałam (ale nie strasznie 😄) bo choć radosny to też stresujący on wielce. 

Piątek 19 lipca - Narzeczeni i goście z Dolnośląskiego zaczęli się zjeżdżać popołudniem. Po rozpakowaniu i zakupach,  pojechaliśmy na późny obiad do Kevina i Małgosi. Wystrój ciekawy, jedzenie bardzo smaczne, porcje wielkie, wcale nie drogo, obsługa sympatyczna - polecamy!!!
A wieczorem spacer do Rynku i relax w piwiarni. Młoda śpi w Gołębniku, Młody w Paradisie. 

Sobota 20 lipca. Ten Dzień !!! W samo południe przyjeżdżają Agata i Andrzej z Warszawki by zabrać Młodą i Świadkową do Sali Ślubów w Pałacyku Oborskich.
Przed Pałacykiem zbierają się i Ci z Wrocławia i z Warszawy i z Rzeszowa i z Błonia no i z Mielca. I też niespodzianka dla Młodej - reprezentacja z Boguchwały. Część się tu załapała 😀

A potem już ten uroczysty moment w obecności przedstawicielki władzy, świadków i gości. Wzruszyłam się wielce ale nie popłakałam. Oczywiście zdjęć jest ponad setka bo mieliśmy dwie fotografki. Ela to  profesjonalna a Agatka to zdolna amatorka, no i ja też trzaskałam te uroczyste momenty.

Po zaślubinach luźna sesja zdjęciowa w plenerze i też dziesiątki  zdjęć więc termin publikacji bloga się odsunął. 

Przyjazd do lokalu Paradis na przyjęcie i znowu luźna, druga, poślubna sesja zdjęciowa przed wejściem do budynku i obok. No i oczywiście wniesienie Młodej Żony! I znowu trzecia sesja na okazyjnej ściance. Jak wybrać te kilka dziesięć z ponad setki! Dlatego wybór jest wielce subiektywny.  

I toasty i życzenia i prezenty i koperty! I zdjęcia na ściance w podgrupach. I wreszcie obiad weselny tradycyjny czyli rosół polski z makaronem, mięska rozmaite ( devolaje, pieczenie, zraziki, kotlety ..... i surówek i przystawek wiele. I toastów wiele. A ponieważ była też 155 rocznica urodzin Halinki i Henia to życzenia były podwójne i potrójne! A co! Kto bogatemu zabroni! Teraz to trzeba by wybrać kilkanaście z setek zdjęć.  Więc znowu termin publikacji bloga się odsunął. Ale postanowiłam, że te zdjęcia z życzeń i te na ściance zostaną prywatne. Może i rzadziej się będzie do nich zaglądać niż do bloga ale cóż, coś za cosik. 

A potem już desery i lody, przystawki i ciepłe danie, toasty w podgrupach. I wypełnianie pamiątkowego albumu, gry w piłkarzyki, luźne rozmowy na tarasie. No i oczywiście tańce, tańce, tańce.....

Wieczorkiem goście miejscowi zaczęli się rozchodzić i rozjeżdżać a zamiejscowi i rodzina jeszcze spacerowali po Rynku i bawili się w Paradisie długo w noc ....
 .... tu zdjęć wreszcie nie ma prawie wcale.

I cóż napisać na koniec. Córeczka szczęśliwa, wnuki zadowolone to i Mama i Babcia w siódmym niebie.