Jesienne dni

DZIEŃ PIERWSZY. Nie tęskniłam za chattą bo wyjazdy na zachód, chłody i deszcze. Dlatego przyjechałam dopiero w piątek, późnym popołudniem, w resztce chłodnej mżawki, w resztce zachodzącego słońca całkiem niefotogenicznym. Bo już zapomniałam jak miło jest w chłodne wieczory siedzieć na tarasie z widokiem na niebo, las i łąki, otulona futrem, w wełnianych skarpetach, z książką lub zeszytem na kolanach. Jak cudownie rozpalić ogień w piecyku i czekać, w wygodnym fotelisku, otulona polarowym kocem, z kubkiem grzańca w dłoni, aż nagrzeje się izba. Zdążyłam tylko sfotografować czerwone jabłuszko. Pierwsze czy ostatnie w tym sezonie?

DZIEŃ DRUGI. Nazajutrz, od rana, deszczyk i mżawka. Jak tu iść do lasu na rekonesans grzybowy? I właściwie nawet się ucieszyłam, będzie pita niespiesznie gorąca kawka i zjedzone powoli śniadanie, a wszystko to z Panem Kapuścińskim i jego "podróżami z Herodotem" Z obu Panami miło mi będzie czekać na przejaśnienie. I czekałabym tak długo, gdyby nie to, że obok mojej działki zaczęły się zatrzymywać auta a z nich wychodzić ludzie w kurtkach i kapturach, w kaloszach i z koszykami. Więc chyba grzyb na lesie jest !!! Przy trzecim autku odłożyłam książkę i kubek, zerwałam się z przepastnej kanapy, przebrałam się leśnie, w koszyk wpakowałam nożyk, okulary, kapelusz. Gdy wreszcie wyszłam, w lesie tłoczno i gwarno. Obeszłam tylko skraj lasku, wyszło nieśmiałe słoneczko a w koszyku cudny, pachnący szmaciak gałęzisty vel siedzuń sosnowy, którego rzadko kto zbiera i kilka mieszanych. Pierwsze zdjęcie z netu bo nie wzięłam aparatu, i teraz się dowiedziałam, że był pod ochroną do października 2014 r. Ja nazywam go kalafiorem i go suszę. W południe jeszcze raz poszłam do lasu, tym razem z aparatem. Zbiory trochę lepsze A popołudniu jeszcze trzeci raz do pobliskiego lasku i na łąki, dzięki kaniom wreszcie wystarczyło na pełną suszarkę. Będzie w izbie ciepło i pachnąco nocą, gdy piecyk wygaśnie.

DZIEŃ TRZECI. Było wiadomo, że w niedzielę na grzyby wyjdą tłumy więc poszłam do dalszego lasu, tym razem na dłużej. Też z aparatem i dodatkowo z kanapką. Ja zwykle, gdy idę do lasu, to zbieram tylko szlachetne borowiki, podgrzybki, kurki, te najbardziej dla mnie aromatyczne i smakowite. Omijam maślaki, kanie, sitarki, kołpaczki, zajączki .... Dopiero gdy wracam a koszyk niepełny lub nawet pusty, zbieram też całą tę jadalną nieszlachetność, przepraszając grzybki za ocenę i osad. Tak było i w niedzielę, najważniejsze że w końcu wieczorem znowu suszarka pełna a kanie w szkle czekają na panierowanie.

 Te grzybki, w ściółce, na zdjęciach są w rzeczywistości wielkości paznokcia kciuka
W lesie jeszcze zielono, kolorki dopiero nieśmiało się wybarwiają. ściółka taka, że śni się po nocy a w niej grzybki, dużo grzybów, kępy grzybków.

Ale nie tylko w lesie spędzam czas, na działce kolorowo i gdy wracam z lasu taki widok raduje mnie i napełnia wdzięcznością.

A gdy już wrócę, przebiorę zmoknięte ciuchy, dołożę polan do piecyka, nastawię coś w kubku, garnku czy patelni, taki mam widok z mojego nowego okna.

 A takie jeszcze klejnociki czyli róże herbaciane wielkokwiatowe ( i jedna  różowa wielokwiatowa). " jesienne róże, róże smutne herbaciane ..." Jakie tam smutne, moje piękne i radosne!

4. W PONIEDZIAŁEK. Od tej jesieni już nie powiększam grządek kosztem trawnika. Wprawdzie to sobie obiecywałam już od kilku lat ale tym razem zamierzam dotrzymać sobie danej obietnicy. Chociaż, jak to mówią Starsi: "prawdziwa mądrość to łagodnie odnosić się do swoich słabości". Bo już mi się błąka myśl, by pod wiatą winną zlikwidować trawnik ale, no właśnie ale, tam wysypać piaskiem płukanym lub przykryć jakimśik sztucznym  ale nie plastikowym bo na kamień, cegłę, drewno nie mam funduszy ani fantazji. Ale to nie jest tak, że nie kusi mnie by coś zmienić, tyle że teraz już sama się nie szarpię przy ciężkiej robocie a zanim kogoś znajdę do pomocy, chętki i zachcianki mi przechodzą. Ale nie ta z przesadzaniem iglaków. Bo na działce leśnej, po pięciu latach, zrobiło się ciasno dla świerków, jodełek i borówek a i jodełki od zachodu konkurują już agresywnie z malinami. Jeżeli nie teraz to kiedy? Udało mi się na poniedziałek umówić Bartka. Przesadził 8 iglaków a jednego wykopał całkowicie bo już nie miałam miejsca i pomysłu gdzie go posadzić.

5. WTOREK. Dziś było rano w planie posprzątanie i uporządkowanie po przesadzaniu ale obowiązek sprawdzania ciśnienia przed wizytą u kardiologa wykazał. że mam ono tak podwyższone, że tylko captopril pod język i poleżeć. Więc zostanie nieuporządkowane, bo dziś muszę wrócić wcześniej, od 14 tej zajęcia na Uniwersytecie dla seniorów. Najpierw florystyka a później język włoski dla początkujących. A wieczorem ukruszył mi się ząb tam, gdzie tydzień wcześniej wypłukała się plomba, więc i umówić się do dentystki.