Na zachodzie zmiany, zmiany ...

 ... zmiany, zmiany. Duże i poważne. Czy na lepsze czy nie bardzo, to się z czasem okaże. A ja mantruję: "Z tej sytuacji wyniknie tylko coś dobrego, ku pożytkowi i wspólnemu dobru wszystkich, których to dotyczy". Żegnam się z domem pełnym światła, na skraju starodrzewu. Nie będę ściemniać, że się nie martwię - bo się martwię. Nie będę okłamywać, że się nie troskam i już zaakceptowałam zmianę - bo troskam i jeszcze wadzę się z Losem. Ale mimo tego wspieram i proszę o szczęście dla nich wszystkich. Bo szczęśliwe dzieci - to szczęśliwi rodzice! I wzajemnie

 Święta Wielkanocne dobre, hojne, miłe i czułe. Jest za Kogo i za co dziękować i być wdzięcznym.

Pierwszy raz widzę smardze i to tak na wprost wejścia do domu. Tylko zbierać i jeść, co też uczyniłam i zrobiłam makaron tagliatelle z sosem ze smardzów i śmietanki. Zjadłam prawie sama i nic mi się nie stało więc to były na pewno smardze. Smak ciekawy i intensywny choć wcale nie grzybowy, zapach dla mnie niewyczuwalny, twardość i chrupkość mimo duszenia w śmietance zadziwiająca.

Podobno, nic w życiu nie jest tak pewne, jak zmiany właśnie. Trzeba je zaakceptować i uwierzyć w ich głębszy, nierozpoznawalny dla nas, boski sens, bo opieranie się im przynosi żal, ból i strach. Ale co innego wiedzieć a co innego robić. Więc mam nadzieję, że Oni, zgodnie z przeznaczeniem i wolną wolą, idą dobrą Drogą.

Gdy jest pożegnanie, jest i powitanie, bo Natura nie znosi próżni. Więc żegnając się z Domem przy Gajowej, witam się z posiadłością przy Komandorskiej. Gdy jedne drzwi się zamykają, otwierają się drugie. Coś się kończy, coś się zaczyna. To urokliwe poddasze, pełne okien dachowych z widokiem na Niebo. Na razie remont czyli rozpierducha i demolka ale to siedlisko pełne różnych możliwości i duży potencjał ma w sobie. Powoli i niechętnie odsłania swe tajemnice. Tylko dla wytrwałych. Tylko dla zuchwałych. Tylko dla cierpliwych. Dla mojej Córeńki właśnie

Niech mają szczęście! Niech będą zadowoleni!! Niech bywają szczęśliwi jak najczęściej !!!