Tryb gościnny czyli terapia lasem i pracą.

Tygodniowe wczasy z przyjaciółką Krystyną. Terapia lasem i pracą. Oczywiście w Brzózie, w chatcie na skraju.
Od pierwszego dnia zaczyna się ustalać rytm przyjacielski. Budzę się różnie, czasem nawet gdy jeszcze ciemno. Niezbyt wyspana ale i niezbyt senna. Troszkę czytam w łóżku, troszkę podrzemuję, troszkę przysypiam. A po wstaniu kawka gorąca i na taras zobaczyć i poczuć, jaki zapowiada się dzień. Kilka fotek świtu na grządkach i jeszcze hop do łóżeczka.

Gdy wstaje Krystyna ona też najpierw na taras. A potem, po śniadaniu, wcale nie wczesnym bo to przecież wczasy, dwu, trzy godzinny spacer do lasu. Mimo braku wysypu grzybów, wracamy z pełnymi koszykami (chociaż trzeba przyznać, że to małe koszyki).


Potem czyszczenie i sortowanie zbiorów, co na sita suszarki pokrojone, co na sosik czy zupkę podsmażone a co do marynaty podgotowane. I już czas na obiad. Obiady rozpustne chociaż jednodaniowe, bo np makaron z bazylią i szczypiorem siedmiolatki, z klopsikami w jarzynach, sos grzybowy i sałatka. Albo ziemniaczki, udka panierowane i smażone na masełku, fasolka szparagowa i sałatka z pomidorów. Ale też kanie, wielkie jak talerz, podzielone na ćwiartki i smażone na patelni. Na deser owoce z działki.

Czasem mała sjesta poobiednia, czasem zajęcia w podgrupach, coś do czytania, coś do napisania. Drzemka w dzień to szczyt luksusu i błogostanu, niewielu może sobie na to pozwolić. A potem terapia pracą czyli pożyteczne prace na posesji ale tu prym wodzi Przyjaciółka bo ja bym tylko z fotela na schodki, z siedziska pod wiatę, po drodze coś skubnęła, wyrwała. przesunęła, przepłukała, przepiłowała ..... bo moje motto to: zrobię to jutro, kiedyś, może... A tak to mam wyczyszczone i pomalowane na blady turkus siedzisko pod lipką, cudny krąg na ognisko, wyplewioną i zamikoryzowaną grządkę leśną, uporządkowaną podstawę pod letnią kuchnię i wielki pojemnik na deszczówkę wraz z odpływem nadmiaru, wyplewioną grządkę przy chatcie od południa.

Po pracy odpoczynek przy podwieczorku a potem spacer do sklepu przez lasek już o zachodzie. W drodze powrotnej zbieramy szyszki a po powrocie rozpalam ogień z chrustu.

Gdy zapalają  się latarnie smażymy kiełbaski na widelcach i pieczemy ziemniaczki w alufolii a po kolacji gapimy się w rozgwieżdżone niebo albo w ogień i gadamy, słuchamy, nawet śpiewamy.

Po powrocie do chatty, jeśli jest jeszcze przed północą, rozgrywamy dwie partyjki scrabbli, mecz i rewanż. I tak jakoś się dzieje, że zawsze wychodzi remis ze wskazaniem.
No i oczywiście przez cały dzień fotospacery, Krystyna szczęśliwa, bo na chwaście, przy chatcie, istna kolonia motyli. I uratowała spod opony przestraszoną modliszkę. Cuda i dziwy. Piękny, szczęsny czas.